jeszcze żyję, tak.

jeszcze żyję, trzymam się. cieszycie się? pewnie nie. kurcze,

coś się dzieje, jestem taka senna, zero energii dziś. gdzie ten

power co wczoraj? poszedł na spacer może. wiecie, miłość

nie istnieje, tak, mówię to poraz milionowy, ale to prawda.

mówcie co chcecie. spoko. zastanawiam się czy nie założyć

bloga na którego bym dodawała zdjęcia z tym jak wyglądam

codziennie, nie wiem. nie chcę żeby potem było, że zgapiłam

od Karloxx, bo po prostu lubię takie blogi, na jej też często

zaglądam, bo podoba mi się to. ;d uwieelbiam wchodzić na

lookbook albo na inne blogi o modzie, gasz. niektóre zestawy

są naprawdę oryginalne i zaskakujące, ale trzeba mieć odwagę

żeby się w nie ubrać. wiecie, zauważyłam, że większość tych

ciuchów mają z secondhandu. jakoś nie wiem, nie umiałabym

nosić rzeczy cudzej, dziwnie. wiadomo, że tam pewnie można

znaleźć coś unikalnego, ale kurcze nie wiesz kto to miał przed

Tobą, więc się tam nie udaję. ok. zawsze fascynowało mnie

doszywanie czegoś do ubrań, przerabianie ich. chciałabym się

tego nauczyć, mieć maszynę i robić sobie naprawdę unikalne

ciuszki. nie wiem czy dałabym radę nauczyć się szyć no ale

kto mi broni spróbować. eh, najpierw trzeba ją mieć ;p hm.

zmieniając temat troszkę, planuję przemalować mój pokój,

kupić sobie inne krzesło do biurka, zakupić obraz czy raczej

zdjęcie NY albo innego pięknego miasta, marzy mi się wiele

różnych rzeczy. mam tyle wizji. ciekawa jestem kiedy rodzice

się ze mną zgodzą i w końcu zrobią mi to malowanie. jak narazie

powiedziałam im jakie chce kolory i stwierdzili, że raczej nie, bo

za ciemne, bo zły humor będzie, bo nie pasuje, bo to, bo tamto,

ale ja mam swoją wizję i będę się nią prowadzić. musiałabym

jeszcze dokupić kilka poduszek na łóżko w innym kolorze, bo

mam tylko 6 a uwieelbiam poduszki! do tego wiecie, jakieś

dodatki, ojoj, niech tylko rodzice się zgodzą na malowanie,

będzie pięknie. chociaż w sumie na malowanie się zgodzą, ale

nie będzie miał kto mi pomóc, no cóż, najwyżej sama pomaluję

ten pokój, trochę roboty będzie, ale czego nie robi się żeby 

osiągnąć swój wymarzony cel! to jest to, takie rzeczy mnie

kręcą. w końcu moim marzeniem jest zostać architektem, więc

muszę się przyłożyć. do tego przedmioty. matematyka? okej.

co jeszcze jest potrzebne? wiecie? dam radę, postaram się.

piszę i piszę i skończyć nie umiem, pierwszy raz chyba taka

długa notka, spoko i tak tylko Daniel to przeczyta, bo jest

kochany, dziękuję :* moje serduszko się powoli leczy, uhu,

Agu psycholog, ona zawsze doradzi, dzięki, potrafisz pocieszyć!

kocham Was ludzie! <3 z wyjątkami oczywiście, ale małymi.