oh god, why?

Wakacje się kończą a ja nadal ich nie czuje. Czuję się dziwnie, jakby ten wakacyjny czas miał się dopiero zacząć a nie minąć. Nie mam nawet siły myśleć o nowej szkole i o tym wszystkim, do czego będę musiała przywyknąć. Nie jest mi łatwo ale przecież wszystko musi się jakoś ułożyć. Nie wiem teraz czy dobrze wybrałam. Czy nie popełniłam błędu? To okaże się z biegiem czasu. Już jestem wykończona wstawaniem o 6 a jeszcze nie wstaję o tej porze. Moja psychika działa o kilka tygodni za szybko. Nie mogę uwierzyć, że dwa miesiące minęły tak szybko. Teraz żałuję, że nie jestem studentem. Miałabym czteromiesięczne wakacje. Byłoby pięknie. Szykuje się jeszcze kilka imprez, staram się wykorzystać ten czas jak najlepiej a później… męczarnia. Dziesięć pieprzonych miesięcy spędzonych na zakuwaniu, robieniu zadań domowych. Po tym roku byłam już zmęczona psychicznie tym wszystkim. Jak pomyślę, że przede mną kolejne trzy lata nauki a później studia to aż coś mi się dzieje. Mam tylko nadzieję, że w końcu odnajdę szczęście. Może to szczęście będzie chodziło do tej szkoły? Wiadomo, nie tylko o to mi chodziło. A tymczasem udaję się spać, codziennie mówię sobie, że pójdę wcześniej spać i wcześniej wstanę żeby nie marnować dnia ale i tak nici z tego wychodzą. Rano stwierdzam, że śpię póki wakacje trwają, w roku szkolnym sporo się nawstaję. Przepraszam, że notka taka trochę dołująca ale nie mogę wyrzucić tego z głowy.

w ogóle nie dołujące zdjęcie ♥